Kto nie umie w potrzebie rozstać się ze skarbem, jest ...

 Nie potrafiłam mu odpowiedzieć. Nie potrafiłam odpowiedzieć nawet sobie.

 Miłość to nagła potrzeba wtulenia się w kogoś i bycia obok niego. To pragnienie, by trzymając tego kogoś w ramionach, zostawić cały świat na zewnątrz. To tęsknota za bezpiecznym schronieniem dla duszy

 Czasem depresja mnie zżera i trudno mi uwierzyć, że cały świat nie zatrzymuje się, by cierpieć razem ze mną.
Nie mogłam się poruszyć po tym,
jak Rafe mnie zostawił.(...)
Byłam przylepiona jak guma do żucia do podeszwy czyjegoś buta, uczepiona kogoś, kto mnie nie chciał, kto deptał po mnie, a mimo to nie mogłam się odlepić.

 Ciemność karmi się bólem,
a światłość miłością.

 Bardzo chcę być śladem, jeśli jest to ślad geniuszu.

 (...) kiedy się najbardziej potrzebuje opinii i kimś, kogo się poznało, wszyscy milkną albo grozi im ekskomunika.

 Bo w oczach ludzi wielkie jest wszystko, czego nie pojmują.

 Człowiek jest podły, do wszystkiego przywyka.

 Tylko w ludziach małych nie widzimy niczego nadzwyczajnego.

 Pamiętaj, że wszystkie światy biegną do swego końca, oraz że szlachetna śmierć jest skarbem i nikt nie jest zbyt ubogi, aby go nabyć.