(...) nieustanna dyscyplina w stosunku do siebie jest warunkiem codziennego postępu, nieustanne porządkowanie nie tylko własnego umysłu, ale także wszystkich powszednich, drobnych i najdrobniejszych spraw.
Czasem stojąc z boku, widzi się więcej.
Czasem może aż za wiele.
Bo ja gdy czytam, to właściwie nie czytam, biorę piękne zdanie do buzi i ssę je jak cukierek, jakbym sączył kieliszeczek likieru, tak długo, aż w końcu ta myśl rozpływa się we mnie jak alkohol, tak długo we mnie wsiąka, aż w końcu nie tylko jest w moim mózgu i sercu, lecz pulsuje w mych żyłach aż po krańce naczyniek włoskowatych.
Jeśli nie spełniam twoich oczekiwań,
nie obrażaj się. Przecież to są twoje oczekiwania, a nie moje obietnice.
Pójdę z nim, choćby się na księżyc zechciał wdrapywać.
Kiedy Bogowie chcą cię ukarać, spełniają twoje prośby.
Wierzę, że tam w górze jest coś, co czuwa nad nami. Niestety, jest to rząd.
Nie szukaj drogi życiowej - buduj ją sam.
Możliwe, że jestem i byłem wariatem, ale nie chcę zamieniać tego na żadną przytomność.
Im bardziej zadziwiające jest czyjeś postępowanie, tym bardziej pragniemy je wyjaśnić.
Nie wierzyła już wyłącznie w ten świat. On jest tylko mitem, snem.
