(...) nieustanna dyscyplina w stosunku do siebie jest warunkiem codziennego postępu, nieustanne porządkowanie nie tylko własnego umysłu, ale także wszystkich powszednich, drobnych i najdrobniejszych spraw.
Człowiek jest czymś zdumiewającym.
Zawsze trzeba szukać jaśniejszych stron.
Tylko mój ból jest bardziej niemy niż mój gniew.
Ciekawe, kto pierwszy odkrył, że poezja tak skutecznie studzi miłosne zapały!
Wieczność trwała bez końca, konsekwentna w swoim niemijaniu, sekunda za sekundą.
Dopiero teraz zaczynam pojmowac, że to, jak ktoś zachowuje się na codzień, nie ma zupełnie przełożenia na postawę tej osoby w poważnej sytuacji, wymagającej od niej stanięcia na wysokości zadania.
Gdyby porażka nie znała kary, sukces nie byłby nagrodą.
My nie kochamy się – my tylko wytwarzamy miłość między sobą.
Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.
Można oszukać czas, ale on w końcu zawsze z nami wygrywa.
