(...) nieustanna dyscyplina w stosunku do siebie jest warunkiem codziennego postępu, nieustanne porządkowanie nie tylko własnego umysłu, ale także wszystkich powszednich, drobnych i najdrobniejszych spraw.
Biały człowiek odczuł nagle tchnienie Czarnego lądu.
I woda stojąc – gnije.
Człowiek może patrzeć w gwiazdy, a równocześnie widzieć koniec swoich rzęs.
Raz jeszcze sprawdza się przysłowie, że nie należy sądzić człowieka- lub niziołka- po pozorach.
W życiu potrzebna jest miłość, bez niej jest wielka pustka, która dusi, zabija, męczy.
Bo ja, będąc dzieckiem z uśpioną mową duszy, teraz usłyszałem cię.
Niektóre pytania nie mają odpowiedzi.
Nie można nakazać sercu, żeby nagle przestało czuć.
Cokolwiek to jest, poczeka do rana.
A jeśli nie, to i tak nie jest tego warte.
Niestety, ludzie wierzą w Boga, a nie słuchają jego słów...
