Praca jest jednym z najważniejszych źródeł szczęścia w naszym życiu. Dzięki niej nie tylko zarabiamy na życie, ale również zdobywamy nowe umiejętności, rozwijamy się i nawiązujemy pozytywne relacje z innymi ludźmi.
Pracować jest nie tylko obowiązkiem, ale przede wszystkim błogosławieństwem i przywilejem. Przez pracę zdobywamy mądrość, doskonalimy umiejętności, czerpiemy satysfakcję, spełniamy się i realizujemy swoje powołanie.
Pracuj tak, jakbyś nie potrzebował pieniędzy. Miłuj tak, jakbyś nigdy nie doświadczył bólu. Tańcz, jakby nikt nie patrzył. To jest droga do szczęścia.
Praca, to nie jest coś, co robisz, żeby zarabiać pieniądze. Praca jest coś, co robisz, żeby pomagać innym, żeby rozwijać się jako człowiek, żeby przyczyniać się do społeczeństwa. Praca daje znaczenie twojemu życiu i sprawia, że czujesz się bardziej spełniony. Praca uczy cię wartości, takich jak dyscyplina, odpowiedzialność i zrozumienie drużynowej współpracy.
Praca bez miłości wykańcza człowieka bardzo szybko. Trzeba potrafić poświęcić siebie, trzeba potrafić oddać siebie w ręce miłości. To jest najważniejsze.
Praca, która zaspokaja i ekscytuje, jest wynikiem rozumienia, że praca nie jest przykrym obowiązkiem, lecz jeden z największych darów życia, jedno z niewielu środków, które mamy, aby wyrazić siebie i kochać świat, do którego należymy.
Praca nie jest czymś przeciwnym harmonii życia. Pracować - to żyć, to nie tylko zdobywać środki do życia, ale i samo życie.
Praca bez refleksji, krytyki, bez wiedzy i miłości staje się niewolą. Szczęściem jest pracować na rzecz ludzi, których kocha się najbardziej.
Praca bez miłości wydaje się karą, a z miłością staje się przyjemnością. Każdy powinien wykonywać swój zawód z pasją i zaangażowaniem, bo wtedy nawet najtrudniejsze zadania staną się łatwe.
Praca to najdalej posunięty głód. Praca to obsesja. Głód to jednak przede wszystkim samotność. Praca to samotność. Praca - to oznacza być zawsze sam, oznacza być zawsze na własną rękę
