Praca jest to, co zobowiązuje człowieka do bycia prawdziwym człowiekiem. Można mieć różne pasje, ale tylko ciężka praca daje nam prawdziwe spełnienie i poczucie wartości. Praca nie tylko kształtuje naszą tożsamość, ale także daje nam możliwość do wyrażania siebie.
Dzień potracony na lenistwo nie zawsze jest stracony, dzień potracony na pracę zawsze jest dniem odbitym od życia.
Czytanie powinno służyć do myślenia. Myślenie nie uczy się jednak z książek, ale z praktyki. Wszystkie książki same w sobie są martwe, one tylko czytelnik budzi do życia. Każdy musi więc sam kadłub jaki zbudował uwolnić i tym kiełbaskiem po morzu przepływać, pracować dodatkowo trzeba, bo inaczej nawet dobry kadłub pomoże człowiekowi niewiele.
Praca to milion konkretnych spraw, które trzeba załatwić, a nie teoria ogólnych idei. Praca to nie było biurokracyjne, ale preventura robotnicza, w której każdy odpowiedzialny pracownik musi znać problemy, z którymi spotyka się codziennie.
Praca nie jest czymś, co musimy robić, aby przeżyć, ale pewnym rodzajem poszukiwań - poszukiwań dobrego, ważnego i prawdziwego życia. Najważniejsze nie jest to, co nas czeka, ale to, w co sami się przekształcamy.
Praca to najdalej posunięty głód. Praca to obsesja. Głód to jednak przede wszystkim samotność. Praca to samotność. Praca - to oznacza być zawsze sam, oznacza być zawsze na własną rękę
Praca to jedyna porządna rzecz na świecie. Nie licząc oczywiście odpoczynku. Ale praca wymaga dużo wysiłku, a odpoczynek nikogo jeszcze na śmierć nie zdołał znużyć.
Praca bez miłości wykańcza człowieka bardzo szybko. Trzeba potrafić poświęcić siebie, trzeba potrafić oddać siebie w ręce miłości. To jest najważniejsze.
Geniusz to jeden procent inspiracji i dziewięćdziesiąt dziewięć procent potu.
Praca to coś więcej niż tylko zadań do wykonania. To wyzwanie i nauka, to miejsce, gdzie rozwijamy nasze umiejętności i poszerzamy granice naszych możliwości. To nie tylko miejsce, gdzie zarabiamy na życie, ale również miejsce, które definiuje nas jako osoby.
