Dojście do prawdy wymaga wysiłku, jak każda wyprawa po skarby.

 Nieopanowana prawda jest jak niekontrolowany wiatr, który zamiast gasić ogień, tylko go podsyca. Prawda jest ważna, ale ważne jest, aby ją odpowiednio dozuować.

 Prawda jest taka, że nikt z nas nie wie, co czeka nas za rogiem. Nie jesteśmy w stanie przewidzieć przyszłości. Musimy po prostu iść naprzód, bo tylko ona jest pewna.

 Prawda jest jak malarstwo: pełne jest różnych odcieni i perspektyw, ale można rzeczywiście docenić jej piękno tylko kiedy się na nią patrzy z dystansu.

 Nawet kiedy prawda jest trudna i bolesna, to zawsze lepiej jest znać prawdę, niż żyć w błędzie, oszustwie i niewiedzy. Prawda może boleć, ale tylko prawda uwolni cię od bólu niewiedzy i fałszu.

 Prawda, choćby niezwykle trudna do przyjęcia, leży u podstaw wszelkiego prawdziwego postępu. Bez pełnego zrozumienia rzeczy nie można uzyskać władzy nad nimi.

 Przegrać każdy może. Ale przegrać z godnością, nie stracić honoru, przegrali tylko nieliczni. Prawdziwe wyzwanie to przegrać z dobrym samopoczuciem.

 Prawda jest jak pieniądz: zawsze wraca do swego właściciela. Gdziekolwiek będzie, w końcu go odnajdujemy. Możemy go stracić na pewien czas, ale zawsze do nas wróci.

 Prawda ma tę nieznośną cechę, że czasem rozwiewa złudzenia.

 Nie wynika nigdy nic dobrego z tajenia prawdy, bodaj najbardziej przykrej prawdy.

 Prawda nie jest zależna od tego, czy ktoś w nią wierzy. To jest prawda, nawet jeśli nikt w nią nie wierzy.