Wysłucham Cię. Zawsze. Po prostu przyjdź i zacznij mówić. Nie musi być mądrze ani składnie. Zrobię Ci kawę, albo miętę, albo nic i tylko zegar będzie tykał w tle. Wysłucham Cię. Pamiętaj.
Naucz się cenić dni przyszłości. To Cię czeka. Wybierz co możesz, ale pamiętaj, że wszystko ma swoją cenę. To, co wybierasz, będzie Cię kosztować, więc zastanów się, czy jest warte popełniania błędów na przyszłość. Jest tylko jedno życie i nie można go zmarnować.
Po prostu nie biegaj za ludźmi, nie muszą Cię lubić. Ci, którzy pasują do Ciebie znajdą Cię i zostaną.
Za dużo myślę przed snem...
Zbyt często o rozmowach, które zapewne się nigdy nie odbędą. Zbyt często o zdarzeniach, które pewnie nigdy nie będą miały miejsca. Zbyt często o miejscach, które przywołują wspomnienia.
Człowiek jest tylko odrobiną świata, ale jednocześnie jest świadkiem tej całości, stał się zdolny do zrozumienia jej i ma możliwość wpływać na nią. Człowiek jest z siebie niewiele, ale znacznie więcej w siebie ulokowano.
Samotność to najgorszy rodzaj umierania,
bez fizycznego bólu, długotrwały, perfekcyjnie wyniszczający.
Czasem przychodzi taki moment w życiu
że trzeba zrezygnować, zapomnieć, pójść na przód i nieważne jak cholernie by Ci zależało, jak trudne by to było po prostu trzeba odejść.
Nawet najgorsza prawda jest lepsza od niewiedzy.
Była w niej samotność, której większość ludzi nie widziała, ale jeśli spojrzysz, co kryje się za jej uśmiechem, zobaczysz, że czuje się zagubiona w morzu ludzi.
Nie bój się wolno iść naprzód, bój się tylko stać w miejscu.
Czasem najtrudniej jest postawić kropkę. Nadużywamy wtedy przecinków chcąc przedłużyć to, co w rzeczywistości już dawno powinno mieć swój koniec.
