Wolność - to jedno z tych słów, które bardziej zasłaniają niż wyrażają. Jest coś straszliwego w miłości, która zawiera tyle samotności, tyle absolutu.
Wolność składa się nie tyle z uprawnień, co ze zdolności do bycia tym, kim chcemy. Właściwe zrozumienie wolności prowadzi do pełni człowieczeństwa, do prawdy o człowieku.
Wolność to coś więcej niż prawo do zmiany, lecz równocześnie jest to prawo opierania się zmianom i pozostawania sobą. Przy tej myśli mógłbym żyć i umrzeć.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość zrozumiana jako równość materialna i ekonomiczna to w rzeczywistości nowoczesna forma niewolnictwa.
Wolność jest najświętszym z praw człowieka, ale prawo do życia jest ważniejsze od wolności. Czasem musimy ograniczyć naszą wolność, aby chronić ludzkie życie.
Istnieje tylko jedna droga do autentycznego spełnienia wolności – rzutowanie jej pozytywnym czynem ku ludzkiemu społeczeństwu.
Wolność to wybór. Możliwość decydowania o swoim życiu, określania swojego miejsca w świecie. To dostrzeganie różnych dróg przed sobą i prawo do wybrania jednej z nich. To prawo do podejmowania decyzji o sobie, popierane tolerancją dla wyborów innych osób.
Wolność przede wszystkim polega na tym, że człowiek ma prawo kierować się swoim sumieniem, że nie jest zmuszany do tego, aby iść na kompromis z tym, co uważa za prawe i sprawiedliwe.
Wolność jest miarą naszej godności; kto się godzi na słabnących, jest niewolnikiem, choćby żył w złotym pałacu i pił z diamentowych kielichów.
Wolność jest trudna do osiągnięcia, ale jeszcze trudniejsza do utrzymania. To jest jak zdobywanie szczytu góry, której nie widać na horyzoncie. To nieustanny wysiłek, który wykracza poza zwykłe granice naszego wyobrażenia.
