Ludzie ze skazą są niebezpieczni. Wiedzą, że potrafią przetrwać.

 - Historie nigdy nie mają
końca, Meggie - powiedział kiedyś do niej. - Chociaż książki nam to sugerują. One nie kończą się na ostatniej stronie, ani nie zaczynają na pierwszej.

 Czas to grząskie błocko. Przecieka przez palce. I wsysa jak bagno.

 Grzeczność nie jest nauką łatwą ani małą. Grzeczność wszystkim należy, lecz każdemu inna.

 Czasem trzeba oślepnąć, żeby coś zobaczyć.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Pieśni są pełne bohaterów, ale tutaj jedynymi bohaterami są kamienie.

 Życie musi być zrozumiane od tyłu. Ale musi być przeżywane do przodu.

 Kiedy narusza się porządek, traci się ciągłość.

 Ale właśnie te fakty, które nie pasują do całości, bywają zazwyczaj najważniejsze.

 Bo roboty są tak zaprogramowane, że mają w sobie więcej współczucia niż ludzie.