Na mój honor, niech skubaniec, tańczy bez podłogi taniec.

 Miał sumienie jak kalkulator, im bardziej mnie stłukł, tym droższy prezent dostawałam.

 W rękach jego błyska miecz - nad głową szumi sława.

 Chleb otwiera każde usta.

 Tak właśnie wygląda życie. Myślisz, że coś wiesz, że coś kontrolujesz, a na końcu i tak czeka cię bezgraniczne zdumienie.

 Gdy igrasz z ogniem, możesz się poparzyć.

 Kto nie ryzykuje, ten nie zyskuje.

 Źle jest po omacku dobijać się do życia.

 Zdaje mi się, że właśnie niesprawiedliwi śpią dobrze, bo się niczym nie przejmują, a sprawiedliwi nie mogą zmrużyć oka i wszystko strasznie przeżywają. Inaczej nie byliby sprawiedliwi.

 Całe szczęście i pomyślność naszego życia zależy od dobrego użytku, jaki zrobimy z naszych namiętności.

 Jednak doświadczony tchórz nie dba o „dokąd”,
dopóki „przed czym” stanowi problem tak fascynujący.