Błogosławię was, moje dzieci... A niech was wszyscy diabli!

 Kapitan powinien wiedzieć, co dzieje się na jego statku.

 Nie mówcie mi o śmierci! Śmierć to dar, brama i uwolnienie.

 Nie za wszystko da się przeprosić,
ale wszystko można wybaczyć. Nie wszystko można naprawić, ale wszystko można zacząć od nowa.

 Nie możemy czuć się odpowiedzialni za to,
czego nie jesteśmy w stanie zrobić.

 Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.

 Umieć zapomnieć jest
lepszą rzeczą niż pamiętać.

 U nas zawsze rozpoczyna się kolejna część Dziadów.

 Dzieciństwo nie jest jedynie przygotowaniem do życia, jak często uważamy myśląc o naszych dzieciach, lecz jest już prawdziwym życiem.

 Gdy ktoś przestaje mieć łazienkę, czyste łóżko i bieżącą wodę, szybko się degraduje.

 Życie modlitwy, jego nasilenie, głębia i rytm - to miara naszego duchowego zdrowia.