Ludzie prędzej puszczają w niepamięć śmierć ojca niż stratę ojcowizny.

 Wiesz, jakie to trudne, by dwie osoby spotkały się i dopasowały do siebie.

 Tylko od życia można się życia nauczyć i żadna pedagogika tej nauki nie zastąpi. Jedynie żyjąc, człowiek uczy się żyć, a każdy, kto się rodzi, musi tę naukę zaczynać od ABC.

 Jeśli udzielisz komuś złej rady, a on posłucha, nigdy ci tego nie daruje.

 ...dorośli często obiecują coś, czego wcale nie mają zamiaru dotrzymać.

 Każda ziemska istota, cokolwiek by czyniła odgrywa zawsze główną rolę w dziejach świata.

 Nie odznaczamy się niczym szczególnym. Jesteśmy tylko częścią zewsząd ograniczonej nieskończoności. Czy warto tedy tak srogo traktować siebie i innych? Wszystko jest takie małe, a my tacy krótkotrwałi. Musimy kochać siebie i innych, bo to jest jedyna rzecz, którą możemy sprawić wobec świata i siebie, a która ma znaczenie.

 Świat nazywał go egoistą, bo nie ciągnął z niego korzyści.

 Życie wspólnotowe może kwitnąć tylko wtedy,gdy istnieje dla celu znajdującego się poza nim.

 Nawet nicość jest cząstką Czegoś.

 Gapimy się w telefony zamiast w oczy albo gwiazdy. Siedzimy w kieszeniach innych zamiast siedzieć za rękę z bliskimi. Zaglądamy w czyjeś życia zamiast w głąb siebie. Za dużo narzekamy, obgadujemy za mało słuchamy, współczujemy. Wolimy drwić, wyśmiewać zamiast pomagać, pocieszać. Podstawiamy nogę zamiast wyciągać rękę. A później się dziwimy, że ten świat jest taki zły, tyle że ten świat to... My. (Elżbieta Bancerz - Dusza zaklęta w słowa)