Ten, kto nie pamięta, ile ma lat, wygląda śmiesznie.

 Najpierw człowiek sam nie wie, czego chce, a potem za wszelką cenę chce tego, czego nie chce. W życiu najgorsze są nie rozwiązane sprawy i konflikty. Najgorszy jest brak decyzji.

 Być bohaterem przez minutę, godzinę, jest o wiełe łatwiej niż znosić trud codzienny w cichym heroizmie.

 Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".

 Kto chce sam siebie ukarać, zawsze znajdzie po temu okazję.

 To śmieszne, że coś może się
rozgrywać niemal na oczach ludzi,
a oni i tak wyciągną fałszywe wnioski.
Ale trudno się dziwić, skoro wszystko
ma dwie strony, a ludzie zwykle widzą
tylko tę jedną - zewnętrzną.

 Oglądaliśmy upadek, biorąc go za zwycięstwo.

 Pamiętaj też, że w każdej sławie zawsze jest trochę niesławy...

 Dzieci mają prawo być inne od rodziców... tyle że rodzice nie wzięli tego
pod uwagę, gdy układali im przyszłość...

 Śmierć zawsze uważałem za coś w rodzaju literackiego konceptu.

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei,
ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.
Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.