Czas i zdrowie to dwa cenne skarby, których nie rozpoznajemy ...
Czas i zdrowie to dwa cenne skarby,
których nie rozpoznajemy i nie
doceniamy dopóki się nie wyczerpią.
Nadzieja jest dobrym śniadaniem, lecz kiepską wieczerzą.
Każdy ma niezbywalne prawo do zmarnowania sobie życia.
Czas robi swoje. A ty człowieku?
"Konczy się jeden etap w zyciu a zaczyna drugi ten najbardziej szcześliwszy,tylko by był wyrtwały do końca dni kazdego życia"
Im jestem starsza, tym bardziej jestem przekonana, że liczą się proste rzeczy. Nie kasa, tylko miłość. Że każdy ranek to nowy początek. Że można porozmawiać bez ściem, tarcz i szóstych znaczeń i mówić dokładnie to, co myślimy. Że stary Merc, może dać tyle samo radochy co Ferrari. Że można siedzieć pod drzewem, pić tanie wino, jeść kurczaka palcami i być bardziej szczęśliwym i pełnym, niż wpieprzając śledzia zawiniętego w pączek, w ekskluzywnej skandynawskiej restauracji, gdzie na stolik czeka się trzy miesiące...
Była ideałem. Jej jedyną wadą był brak odwagi i wiary, mimo ciągłych modlitw.
Jestem w stanie wiele ludziom wybaczyć, poza odrywaniem mnie od posiłków.
Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał,będziesz szczęśliwy i dobrze ci będzie.
Nie zmuszaj ludzi do tego, aby chcieli spędzać z tobą czas. Nie zmuszaj ich do spacerów, wina, rozmów, budowania mostów, podawania ręki. To, co jest budowane "na siłę", nie przetrwa. Relacje takie nie będą miały sensu.
Każdy człowiek musi dojść do wszystkiego sam. Nawet jeśli inny dał mu to na tacy, to nie jest to, to samo. Nawet jeśli inny człowiek dał mu tego początkowego kopa, to później musi sam to wszystko kontynuować, rozbudowywać. Inaczej to jest martwe.