Życie jest przecież...dosyć bolesną formą spędzania czasu.

 Czas nie jest rzeczą, którą zrozumieć można na pierwszy rzut oka. Jest jak rzeka - nieustannie płynie, a my możemy tylko zanurzyć się w jej nurt i pozwolić sobie dryfować.

 Czas jest najcenniejszą rzeczą, jaką człowiek może stracić. Gdy go marnujemy, marnujemy siebie. Czasu nie da się odzyskać. To on jest źródłem naszej pamięci i nadziei.

 Czas jest najcenniejszą rzeczą, jaką możemy posiąść, ale zbyt często o tym zapominamy. Przemija, nieubłaganie, a my, zamiast go doceniać, często go marnujemy na rzeczy nieistotne.

 Zabawne, że prawie zawsze mamy czas, by wciąż i wciąż poprawiać swoje błędy.

 Czas jest najważniejszym składnikiem życia. Nie możemy go zatrzymać, nie możemy go odzyskać, dlatego musimy go docenić.

 Największym błędem człowieka jest przekonanie, że ma jeszcze dużo czasu na naprawdę błędów.

 Grunt nie przywiązywać się do niczego. Do czego się przywiążesz, to chciałbyś zatrzymać. A zatrzymać w życiu nie można nic.

 Upływający czas jest zawsze nieprzyjazny, jest straszliwą rzeczywistością, która zabija nasze słodkie marzenia, mówi do nas 'nie jestem jedynie beztroskąflirtową chwilą, jestem rzeczywistością, twoją rzeczywistością.'

 Gdzie nie ma wartości, tam czas się dłuży, tam ludzie się nudzą.

 Każde czasy są zepsute na swój własny, nowy sposób.