Nieposkromiona ludzkość jest niczym plaga, nowotwór...

 Zaczęło się to, kiedy byłem dzieckiem. Pojawił się zbędny dorosły.

 Trzymaj się z daleka od ludzi, którzy są podobni do ciebie.

 Niektórzy to tak chodzą,
jakby się sami nieśli pod pachą.

 Jeśli dziś myślicie, że jestem trudna w kontaktach, cieszcie się, że nie znaliście mnie, kiedy byłam nastolatką.

 Nucę piosenkę, jakby jej tekst
skrywał instrukcje,muzyczną
mapę z zaznaczonym miejscem
i trasą, jak tam dotrzeć.

 Co rzucisz za siebie, znajdziesz przed sobą.

 Spójrz w swoje serce. Przemyśl swoją postawę.

 Słowa i ludzie w mojej głowie są dla mnie tak żywi, że tracę poczucie rzeczywistości.

 Nie masz oczekiwań, nie doznasz rozczarowań.

 Jeśli kiedykolwiek odzyskam
wzrok, będę z większą uwaga zaglądała
ludziom w oczy, szukając w nich duszy.