Wspomnienia odciśnięte na krawędzi obłędu i jawy - tego nie ...

 (...) jak trudno dotrzymać obietnicy złożonej samym sobie.

 Gdy się za czymś bardzo tęskni i wreszcie ma się to w zasięgu ręki, można wpaść w euforię, ale to mija, gdy znów się zderzymy z twardą rzeczywistością.

 To własne wspomnienia,
nie duchy, nawiedzają ludzi.

 W dzisiejszym świecie nikt nikogo z niczego nie rozlicza.

 Tak krótka miłość, a tak długie zapominanie.

 Słyszałem, że gdzie jest miłość, tam zawsze jest nadzieja.

 Czasem, gdy dobrze się kogoś zna, jedno spojrzenie, uniesienie brwi czy zaciśnięcie warg mówi więcej niż całe godziny gadania.

 I ruszyłem przed siebie kompletnie bez celu. Czasem trzeba po prostu wyjść na zewnątrz.

 Nawet koszmary nocne stały się przewidywalną częścią mojego życia. Zaakceptowałam je. I szłam dalej. Żyłam.

 Najwykwintniejsze przyjemności są zawsze niespodziewane.