Pisarz powinien obserwować, obserwować i obserwować, a ocenę odłożyć na ...

 Całe moje życie stanowi jeden wielki
wysiłek, by uciec przed banałem egzystencji.

 Tylko ludzie znają pojęcie pomyłki. Natura niczego takiego nie rozumie.

 Zamiatanie wszystkiego pod dywan i
zamykanie w wygodnych skrytkach pamięci
czasami obraca się przeciwko nam.

 Informacja jest tyle warta, co jej źródło.

 Kto się nudzi, sam sobie winien.

 Czasami trzeba się cofnąć,
żeby móc ruszyć naprzód.
Żeby móc ruszyć dokądkolwiek.

 Jak mam o tobie zapomnieć?
Jesteś częścią mnie. Żeby cię
zapomnieć, musiałabym
zapomnieć o sobie.

 Dom jest tam gdzie cię rozumieją..

 Często bywa tak, że największy spokój ducha daje nam poddanie się.

 Miłość i nienawiść
są obliczami tego samego.