Wciąż jest piękna, ale wyssałem z niej życie.
Boję się że pewnego dnia stracę to wszystko,
co nie dość kochałem. Pamiętaj i nie wahaj
się kochać tego, co kochać warto
Walka ciała z duchem to jedna z największych tragedii naszego życia.
A wszystko może się zmienić wraz z ostatnim słowem.
Nie można rozłączyć tego, co jest jednością.
Niczego nie mają, wszystko muszą sobie dokłamać, dozmyślać, dośpiewać.
Nadzieja to kolejny etap, z którego się wyrasta.
Są takie spojrzenia, które można sobie zapamiętać na całe życie. Ułożyć w pamięci jedno po drugim, jak kwiaty w zielniku i do śmierci przeglądać, wspominając, gdzie
które zostało znalezione. Lub otrzymane.
Nauczyli mnie, że nikt nie jest zbyt mały, żeby wpłynąć na rzeczywistość.
Zdałem sobie sprawę, że naszą wartość mierzy się głównie tym, ile dobrego robimy dla innych.
