Nic nie jest jednocześnie piękne i prawdziwe.

 -Trzeba żyć, kochani - powiedział Dziewiątka - Trzeba żyć i cieszyć się, i płakać, i przeklinać, i diabli jeszcze wiedzą co robić, ale nie wolno wspominać.

 W słabym najsilniejsza jest wyobraźnia.

 Pamiętaj, dziecko, jak piękne by nie były wspomnienia, nie wolno żyć tylko nimi.

 Okazuje się, że nie można przespać tego, co złe.

 Przewróciłam oczami tak daleko w głąb głowy, że prawie dostałam udaru.

 Jesteś odpowiedzią na każdą modlitwę, jaką zanosiłem. Jesteś pieśnią, marzeniem i szeptem. Sam nie pojmuję, jakim cudem tyle czasu bez ciebie wytrzymałem.

 Pamiętam każdą wspólnie spędzoną chwilę. A w każdej było coś wspaniałego. Nie potrafię wybrać żadnej z nich i powiedzieć: ta znaczyła więcej niż pozostałe.

 Nie przywiązywać się do żadnego człowieka, chociażby najmilszego, każdy człowiek jest więzieniem i cieśnią.

 A co się działo w jej duszy?
To, co w dzień ostateczny dziać
się będzie ze światem naszym,
a czego słowa nie opiszą.

 Najtrudniej skończyć tę robotę, której się nie zaczęło.