Znowu wszystko było kompletnie rzeczywiste, czyli kompletnie beznadziejne.

 To nie trupów musisz się tu obawiać... ale żywych.

 I to nie jest żaden weltschmerz, nie jestem młodą, piękną duszą-ja po prostu jestem pierdolnięty. Chory psychicznie.

 A czym jest treść duszy, jeśli nie wszechświatem, jeno bez wymiarów?

 (...) niepotrzebne uczucia mocno spowalniają rozwój.

 Szybka decyzja to połowa zwycięstwa.

 Kiedy długo patrzysz w otchłań, otchłań również spogląda w głąb ciebie.

 Trzeba więc pilnować, by kultura pielęgnowała dobroć, nie nienawiść.

 Od kiedy cię spotkałem, wydaje mi się, że mam w sobie więcej nadziei.

 Cierpienie - powiedziała. - Zło czynione przez ciebie i zło wobec ciebie.

 Wybaczenie to jedno,

zapomnienie to coś
zupełnie innego.