Nie widziałem już nic prócz ciemności.

 Poczucie winy to nie rozum. Poczucie obowiązku to nie serce.

 Żeby być mistrzem, musisz wierzyć w siebie, kiedy inni już przestali.

 Każdy poeta pisze w rytm własnego oddechu.

 Rozum i miłość to jak rozum i wiara, jedno drugie przytłumia.

 Aby umiłować pokój, trzeba być głuchym, ślepym i niemym.

 Uszczęśliwiające innych, nie zapomnij o sobie.

 Ludzie, których kocha się z całego serca, nigdy się nie starzeją.

 Zachody słońca i wspomnienia z dzieciństwa łączy ten sam rodzaj magii. I nie bierze się ona z ich piękna, ale z ulotności.

 (...) grzecznym dziewczynkom los się nie odpłaca.

 Myślę, że w każdym głębokim smutku kryje się odrobina komizmu.