Tego bólu nie da się opisać. Fizyczny... duchowy... metafizyczny... jest ...
Tego bólu nie da się opisać. Fizyczny... duchowy... metafizyczny... jest wszędzie, wsącza się do mego szpiku.
Udostępnij:
Inspiracje:
Ciasne więzienne mury nie stanowią żadnych granic dla skrzydeł naszej wyobraźni.
Życie jest za piękne, aby żyć normalnie.
Najgorsze w życzeniach jest to, że czasem się spełniają.
Każdy potrzebuje kogoś, z kim mógłby pogadać.
Powinniśmy wybaczyć naszym wrogom, ale nie wcześniej, nim zawisną na szubienicy.
To jest nasza nadzieja, że dzieci urodzone dzisiaj będą miały 20 lat przed sobą, trochę zielonej trawy pod gołymi stopami, świeże powietrze do oddychania, trochę błękitnej wody do żeglowania i wieloryba na horyzoncie, aby pomarzyć.
Mocno zaciskam oczy i usiłuję nawiązać z nim kontakt na odległość wielu setek kilometrów, przesłać mu myśli, dać mu znać, że nie jest sam, choć tak naprawdę jest i może liczyć tylko na siebie. Nie zdołam mu pomóc.
Nigdy nie jestem poważniejszy niż wtedy,kiedy żartuję.
Sam sobie powiedział i sam się uśmiał.
Do diabła z przyjaźnią, która w winie nie zdążyła się nawet popluskać.