Nie czas żałować kapusty, gdy płonie las.

 Jakże często, (...) ludzi wyleczyłoby z zazdrości poznanie prozaicznej prawdy.

 Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie.

 Kokaina tuliła mnie do snu, śmierć spokojnie czekała.

 
Wreszcie zrozumiałem, co to znaczy ból. Ból to wcale nie znaczy dostać lanie, aż się mdleje. Ani nie znaczy rozciąć sobie stopę odłamkiem szkła tak, że lekarz musi ją zszywać. Ból zaczyna się dopiero wtedy, kiedy boli nas calutkie serce i zdaje się nam, że zaraz przez to umrzemy, i na dodatek nie możemy nikomu zdradzić naszego sekretu. Ból sprawia, że nie chce nam się ruszać ani ręką, ani nogą ani nawet przekręcić głowy na poduszce.

 Róż było w tym wszystkim niewiele, głównie kolce.

 Próżność, gdy uderza do słabej głowy może okazać się zgubna.

 Oddaliłam się z triumfującym kwikiem w duszy.

 Bóg nie wybiera uzdolnionych, Bóg
daje uzdolnienia tym, których wybrał.

 Moja droga, trzymam panią teraz za rękę,
a pani mnie pocałowała; jeśli to nie uczyni z nas przyjaciół, to już nic nie zdoła tego dokonać.

 Hałas to życie.
Cisza to śmierć.