Umysł płytki jak kałuża.

 Gdybyś kiedy we śnie poczuła, że oczy moje już nie patrzą na ciebie z miłością, wiedz, żem żyć przestał...

 Chorujemy przed śmiercią po to, byśmy mogli odwyknąć od własnego ciała.

 Podanie ręki jest naprawdę niedoceniane jako czynność intymna. Całuje się znajomych albo kolegów, mimochodem, żeby powiedzieć cześć albo do widzenia. Można nawet pocałować przyjaciela prosto w usta. Szybko objąć kogoś, kogo się zna. Nawet spotkać kogoś na przyjęciu, zabrać go do domu, przespać się
z nim i nigdy już go nie zobaczyć.
Ale podać sobie ręce i stać, trzymając się
za nie, czuć te prądy, które powstają wtedy między dwojgiem ludzi? Czułość takiego aktu, obietnica w nim zawarta to coś,
co dzielicie z nielicznymi ludźmi w życiu.

 Osoba pogrążona we śnie sądzi, że poczuje się lepiej, jeśli zmieni się ktoś inny.

 Zawsze jest pora i widzieć i mówić prawdę.

 Życie to gigantyczna loteria, w której widoczne są tylko wygrane losy.

 Człowieku, nie bądź takim materialistą,
trzeba się wyluzować.

 Czasami zbyt duża wiedza stanowiła przekleństwo.

 Wierz, ale wiedz – komu!

 Ja nie płaczę... [...]
Ja mam tylko w środku trochę za dużo deszczu...