Dziś prawdziwy czeski pisarz nie pisze krwią, tylko sadłem.

 Życie jest tylko chwilą, krótkim oddechem między narodzinami a śmiercią. Niezliczone razy powtarzamy, że każdy dzień jest cenny, ale zapominamy o tym, co najważniejsze - cieszyć się nim.

 W życiu jest tak, że czasami musisz się zderzyć ze ścianą. Musisz nabić sobie potwornego guza. I wtedy ktoś, prawdopodobnie, jebnie cię jeszcze prosto w brzuch. Wówczas sobie przypomnisz, jak fantastycznie jest mieć płuca. Jak cudowny jest każdy bezproblemowy oddech. Jak cudowny jest krzyk.
A później? Później musisz wstać, oprzytomnieć i rozwalić tę ścianę, albo ją obejść.
Wstań, więc. Ja próbuję.

 Silny człowiek sam tworzy szczęśliwy zbieg okoliczności.

 O serce mojej matki, nie świadcz przeciwko mnie.

 Pozostał alkohol. Tam wciąż jeszcze pół mnie.

 Wszystko, co mówiła, brzmiało jak tekst wydobywający się wprost z moich własnych trzewi.

 I nigdy nikomu ani niczemu nie oddawaj całej siebie. Zostaw choć kawałek na własność, żebyś miała do czego doszywać, jak Ci resztę wyszarpią. Ta rada dotyczy głównie serca.

 Człowieka omija w życiu zbyt wiele przyjemności, jeśli ciągle stara się tylko za wszelką cenę przestrzegać każdej zasady.

 Wmawiam sobie, że to był tylko zły sen, i oddycham. Oddycham po to, żeby się upewnić, że jeszcze żyję, ponieważ to wcale nie wygląda na życie.

 Nie wiem. Nie znam się na... Nie znam się na wojnie, Jaskier.