Człowiek jest zdumiewający, ale arcydziełem nie jest.

 Jestem strasznym nadwrażliwcem. Bycie nadwrażliwcem to chodzenie po cienkiej linie: jest euforia, czyli nagła radość z drobiazgów albo depresja, czyli załamanie i upadek. Niektóre rzeczy widzę trzy razy mocniej niż inni. Tak jak zauważam różne piękne sprawy, tak widzę syf, którego ludzie nie zauważają. Wrażliwość, która daje mi masę możliwości, musi ze mnie wyjść. Jak zaczynam ją w sobie kumulować, to jest źle.

 Jeśli człowiek na początku jest pewny, kończy na wątpliwościach, ale jeśli zaczyna od wątpliwości, dojdzie do pewników.

 Grzesznik leży, pokutnik dźwiga się na nogi,A święty stoi prosto, gotowy do drogi.

 Kto się poświęcił dla dobra ludzi, powinien o ich sądzie zapomnieć.

 Ludzkość składa się z poszczególnych jednostek.

 Ten lud zbliża się do mnie tylko w słowach, a sławi mnie tylko Wargami, podczas gdy serce jego jest z dala ode mnie, cześć jego dla mnie jest tylko wyuczonym przez ludzi zwyczajem.

 Kłamią niewolnicy, wolni mówią prawdę.

 Wszystko, co należy do człowieka, posiada pieczęć czasu.

 Kolejność poznawania rzeczy stanowi ostatecznie o indywidualności człowieka.

 Nie można zmarnować człowieka, który
jest na tyle szalony by mówić prawdę.