Nie mogę udawać, że podoba mi się ta wizja, lecz ...

 Człowiek niekiedy
więcej może się
nauczyć od wariata,
niż od mędrców.

 Człowiek potrzebuje tego, co w nim najgorsze, by dosięgnąć tego, co w nim najlepsze.

 (...) znowu udało się nie zwariować, znowu udało się przetrzymać to wszystko
i wydobyć na powierzchnię, ale prawie wszystkie się straciło na to siły i teraz się nie miało ich. Więc się zbierało.

 Ja wolałabym mieć złamaną rękę niż złamane serce, bez względu na okoliczności.

 
Serce bowiem, które szuka, czuje tylko, że mu czegoś brak, lecz gdy coś traci, nie może już żyć bez tego.

 Nie wolno cofać się w przeszłość. Trzeba żyć przyszłością.

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.

 Jeśli chcesz perfekcji, zawsze musisz z a c z y n a ć od perfekcji.

 Nasze serca nie są z kamienia. Kamienie mogą kiedyś rozsypać się w proch. Mogą stracić kształt. Ale serca się nie rozsypują. Są pozbawione kształtu, możemy je sobie wiecznie przekazywać, czy są dobre czy złe.

 Bóg wyznaczył na świecie dla każdego z nas szlak, którym musimy podążać.