Nie rozumiem, jak to się dzieje, że wszystko się tak gwałtownie zmienia, że kolejne warstwy naszego życia grzęzną pod następnymi. Nie wiem, ile tak można wytrzymać. Kiedyś pewnie wszyscy wybuchniemy.
Kocham cię i to mnie zabija.
Niekiedy bardziej liczy się głos opowiadający jakąś historię niż sama opowieść.
-W Niebo też nie wierzę.
-Jakoś niespecjalnie przeszkadza mu to istnieć.
Śmierć to swego rodzaju kawał. Trudno w nią do końca uwierzyć.
Nie ma granic podłości, na jaką się zdobyć może prawdziwa, wielka miłość.
Ty, który wchodzisz, żegnaj się z nadzieją.
Czasem pakujemy stare rzeczy i chowamy je na strychu, nigdy nie zamierzając ich wyjmować, ale nie potrafimy się ich pozbyć. Pewnie tak samo jak marzeń.
Cierpienie wywoływało bliskość.
Większość szuka w miłości wieczystej ojczyzny. Inni, ale bardzo nieliczni, wiecznego podróżowania. Ci ostatni są melancholikami, którzy muszą obawiać się zetknięcia z Matką-Ziemią. Szukają kogoś, kto uchroni ich od smętku macierzy.
Skromność to tylko zamaskowana arogancja.
