Na czyje siły, na czyj rozum obliczone jest życie?

 Jeśli się nie zmienisz, to zginiesz.

 Och, historia... To przecież w przeszłości.

 Wariuje się wyłącznie z samotności. Póki jest przy tobie ktoś, kto widzi to, co ty, słyszy to, co ty, nie postradasz zmysłów.

 Nie bój się doskonałości – nigdy jej nie osiągniesz.

 Największa trudność (...) to po raz pierwszy pomyśleć rzecz nie do pomyślenia.

 Współczucie to dostrzeżenie bólu i zaoferowanie zrozumienia.

 W chwili, kiedy zastanawiasz się czy kogoś kochasz, przestałeś go już kochać na zawsze.

 Cokolwiek ją czekało, wiedziała, że otworzy serce i podąży tam, dokąd ją ono zaprowadzi. A tymczasem będzie po prostu żyć.

 Świat należy do tych, którzy go biorą.

 Jak przekleństw wiązanki bywają poranki.