
Na czyje siły, na czyj rozum obliczone jest życie?
Na czyje siły, na czyj rozum obliczone jest życie?
Zamienić własne życie w pole bitwy, na którym nie możesz się starać przeżyć, możesz tylko spodziewać się śmierci po tym, jak było ci dane rządzić i walczyć.
Chociaż dzielą nas tysiące mil, ten sam księżyc świeci nad nami.
Brzydka pogoda i ładna pogoda
nie trwają wiecznie.
Albo szybko wyzdrowieję, albo będę się staczała coraz niżej i niżej jak gasnąca gwiazda.
Talent to rzecz cudowna, ale nie posłuży temu, komu brak wytrwałości.
Jakże samotnie absurdalnie czuje się człowiek zwisający z okna.
Po to są właśnie najlepsi przyjaciele.
Tak właśnie postępują.
Pilnują, żebyś nie spadł w przepaść.
Nadzieja to kolejny etap, z którego się wyrasta.
Strategia jest sztuką paradoksu.
Mędrzec w sobie odkrywa przyczynę własnych przywar.
Głupiec oskarża o nie innych.