
Na czyje siły, na czyj rozum obliczone jest życie?
Na czyje siły, na czyj rozum obliczone jest życie?
Największe cierpienie sprowadzamy na siebie sami, chcąc uciec przed mniejszymi.
Karty rozdaje los, ale my nimi gramy.
Jestem na tyle obłąkany, by wierzyć, że najszczęśliwszym człowiekiem na świecie jest tylko ten, kto ma najmniej potrzeb.
To takie dziwne. Nie każdy, zrodzony do latania, latać potrafi.
Odnoszę wrażenie, że ludzie, którzy nie myślą zbyt wiele wyglądają młodziej.
Powtarzanie czegoś w kółko nie oznacza, że to prawda.
„Pozostajesz na zawsze odpowiedzialny za to, co oswoiłeś.”
Rozkazywano mi jak psu i jak pies posłuchałem
Rzadko jednak zaprzątam sobie tym głowę. Co za różnica, jaka jest prawda, przecież dzięki niej nie zdobędę jedzenia.
Tak to już jest we wszechświecie, że wydarzeniami rządzi przypadek.