Wygadane - oswojone.

 Miarą skarbu jest jego wartość w potrzebie.

 A teraz mnie pocałuj, chciałabym wiedzieć, czy twój zarost kłuje.

 I przysięgam, w tamtej chwili byliśmy nieskończonością.

 Tak trudno mi zachowywać się właściwie, gdy jestem przy tobie.

 Boli mnie głowa, ręce i nogi. Mięśnie, kości, paznokcie, włosy, zęby i serce. A najbardziej dusza.

 (...) mam wstręt taki do hołoty umysłowej, że rzygam.

 Pan każe – sługa musi.

 Piorun nigdy nie uderza dwa razy, ale czy jeden raz nie wystarczy?

 ... to, co oni mówią, więcej mówi o nich samych niż o Tobie.

  Nigdy nie zapomnę jego definicji bohatera. Otóż Campbell powiedział, że bohater to zwykły człowiek, który "robi to, co najlepsze w najgorszych czasach". Oskar Schindler w pełni odpowiada tej definicji.