I boję się, i nie boję. Wszystko naraz.
I boję się, i nie boję. Wszystko naraz.
Ale dlaczego nauczyliśmy się wszyscy jak przeżyć, a wciąż nie umiemy po prostu żyć?
Nawet najmniejsza osoba zmienić może bieg dziejów...
Póki pracujesz, nie ma czasu spojrzeć życiu w oczy.
Bunkrów nie ma,
ale też jest zajebiście!
Najbardziej pragniemy tego, co nam umyka.
Nic nie porusza się szybciej od światła, może z wyjątkiem złych wieści, ale one kierują się własnymi, szczególnymi prawami.
Moja piękna, moja Isobel. Moja miłości. Prosiłaś, bym czekał. Więc czekam. Bo wiem, że to wszystko jest tylko snem. A kiedy ze snu się zbudzimy, znowu Cię zobaczę.
Mężczyzna, jak wiadomo, składa się głównie z żołądka.
Być może taka jest ludzka natura. Charakteryzuje ją brak poczucia bezpieczeństwa.
Pluń na wszystko, co minęło: na własną boleść i na cudzą nikczemność... Wybierz sobie jakiś cel, jakikolwiek i zacznij nowe życie.