Świecie zaśnij wreszcie, zdrętwiej, zemdlej i nie rań więcej.

 W kobiecie kryje się wszystko, a Misia była wszystkimi kobietami naraz

 Wieczorami lubi oprzeć czoło na szybie i zamknąć oczy , wtedy odpoczywam.

 Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć?

 Trochę się zdenerwowałam, a trochę mi się zrobiło smutno. Zawsze mi jest smutno, kiedy się przekonuję, że oceniłam kogoś za wysoko.

 Im jaśniej człowiek płonął za życia, tym mocniej jego gwiazda świeci w ciemności.

 Świat zagwizdał. Padał zardzewiały deszcz.

 Jeśli chcesz poprowadzić innych ku zmianie, pamiętaj, że lider kroczy zawsze z przodu, stawia czoła nieznanemu i przeciera szlak dla tych, którzy podążają za nim.

 Zło to zło. Mniejsze, większe, średnie, wszystko jedno, proporcje są umowne a granice zatarte (…), jeżeli mam wybierać pomiędzy jednym złem a drugim, to wolę nie wybierać wcale.

 Czasami odchodzimy tylko po to,
żeby sprawdzić, czy ktoś za nami pójdzie...
Najgorsze jest rozczarowanie, kiedy
odwracasz się, a za Tobą nikogo nie ma.

 Nie jesteśmy dziećmi [...] Nie wierzymy w bajki. A gdyby nawet, to kim byśmy byli? Przecież nie księciem i śpiącą królewną. Ja swoim ofiarom odcinam głowy nożem, a Anna rozrywa im ciała i łamie kości jak suche gałązki. Bylibyśmy smokiem i złą czarownicą. To jasne.