Życie było skomplikowane, chociaż oczywiście znacznie lepsze od jego alternatywy.

 Moja twarz jest ze szkła i chciałabym, żeby ktoś się o nią skaleczył.

 Śpiewał, że możemy być tacy, jak oni, jak Romeo i Julia. Innymi słowy - martwi.

 (...)Marzenia jednak są oderwane, unoszą się i tak dryfują do czasu, aż nie zapuszczą korzeni.

 Żeby chronić siebie i to, co kochamy, walczymy jak bestie.

 Wielu byłoby równie tchórzliwych jak ja, gdyby tylko wystarczyło im odwagi.

 Istnieją tylko dwie możliwości: albo jesteśmy sami we Wszechświecie, albo nie. Obie są równie przerażające.

 Wiwat człowiek szczęśliwy! Bo takiego można nienawidzieć bez większych ceregieli.

 Największa wina jest w tym, kto nie chce słuchać prawdy.

 Byłaby wolała, żeby ją dręczył i poniżał, byle ją kochał - to wiedział.

 Twoje nagie ciało powinno należeć tylko do tych, którzy zakochują się w twojej nagiej duszy.