Czasem zastanawiasz się czy jesteś dla kogoś wart tyle, by mieć pewność, że jak odłożysz słuchawkę on/ona zadzwoni. Pewność, że kiedy w nerwach odwrócisz się i pójdziesz w drugą stronę, on/ona pobiegnie za tobą. Będzie walczył/a, bo przecież wart jesteś tego całego pieprzonego zachodu...
Nie jesteśmy w stanie osiągnąć prawdy, nie bezpośrednio, ani za pomocą nauki. Ale dzięki nauce możemy nauczyć się, jak unikać błędów i iluzji
Jak długo powinniśmy
próbować? Do skutku.
Kochać prawdziwie to kochać nieustannie, kochanie nie może być przerywane ani przez: obojętność, zdradę, osobiste ambicje, karierę, smród dymu z papierosa, braki i niedociągnięcia ani nawet przez domniemaną śmierć.
Nigdy nie zapominaj najpiękniejszych dni twego życia. Wracaj do nich, ilekroć w twoim życiu wszystko zaczyna się walić.
Każdy człowiek ma w sobie źródło mocy, które bez przeszkód może wystarczyć na całe życie, pod warunkiem, że nie będzie go marnował na rzeczy mało ważne, fałszywe, pozorne.
Czym jest główne prawo życia? Klopoty ofiarować Bogu, a troski o siebie zeszmacić... Wielka odwaga, nadać swojemu życiu kierunek. Ale kierunek ten musisz wybrać sam!
Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.
To podłe uczucie wiedzieć,
że nie można nic zrobić, a tęskni
się z całego serca i jeszcze mocniej.
Zakochiwanie się to prosta sprawność, miłość to trudna sztuka. Miłość to odpowiedzialność za drugą osobę. To umiejętność dostrzegania jej wartości, a nie tylko dostrzegania jej piękna.
Życie jest po to, by je przeżyć, a jeśli od rana do nocy żyjesz tak, jak chcesz, to jest to sens życia. Jeżeli robisz coś całym swoim sercem, potrafisz się cieszyć prostymi rzeczami, nie zastanawiasz się nad sensem życia.
