Najchętniej chciałoby się wszystko rzucić, położyć się w domu do ...

 Tylko ludzi trudno byłoby mi oddać.

 Są ludzie, którzy tak bardzo kochają życie, że niezależnie od doznanych ran i przeciwności losu, zawsze zdołają znaleźć w sobie energię, by wstać z upadku i dalej iść naprzód. Być może tajemnica tkwi w tym, że ich miłość do życia jest silniejsza niż strach przed śmiercią.

 Zawsze spodziewaj się najgorszego, a nie spotka cię rozczarowanie.

 To samotne przedsięwzięcie. Ścieżka, którą muszę przejść sam. Ja i tylko ja.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują
deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei,
wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko
w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Każdy ma jakiś resentyment.

 Wypijmy za nasze trumny, zrobione ze stuletniego dębu, który posadzą nasze dzieci!

 Nie bój się zmian. To one są kluczem do ostatecznego sukcesu.

 Milczący głupiec uchodzi za mędrca.

 Wszystko, co mówiła, brzmiało jak tekst wydobywający się wprost z moich własnych trzewi.