Dla mnie są Ściany Płaczu tam, gdzie rozstrzeliwano ludzi.

 Poezja kłamie, choć ładnie to czyni.

 Tym samym mózgiem myśleć i wierzyć?

 Udawaj że możesz, aż ci się uda.

 Umieć zapomnieć jest
lepszą rzeczą niż pamiętać.

 Każda istota jest zdruzgotanym hymnem.

 Koncentruj się na możliwościach, a nie na ograniczeniach.

 
W naszym życiu nic nie jest na stałe. Na tym polega jego urok. Życie to chaos. Ale głęboko wierzę, że ludzie, którzy się obok nas pojawiają dzielą się na dwie kategorie. Czasami znajdujemy osobę, która będzie z nami na lata, a czasami zjawia się obok nas ktoś na chwilę. Na sezon. Jak kolekcja wiosna/lato, jesień/zima. Ktoś, kto jest z nami z określonego powodu. Ktoś, kto nas czegoś nauczy. O sobie albo o świecie. I siebie również. Ktoś, kto da nam dużo przyjemności. Obudzi w nas uczucia, które – wydawałoby się – dawno w nas przygasły. Ktoś, kto nas zmieni. A później po prostu odejdzie.

 Nie tylko czyn, także cierpienie jest drogą do wolności.

 Wszyscy w jakiś sposób ponosimy karę za życie, które wybraliśmy.

 Puk. Puk. Masz ptaszka w głowie. Puk, puk. Cały czas cię dziobie.