Musimy żyć. Żyć tak, by później nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.
No, to do pracy, panie wiedźminie. Wy opierajcie się o burtę, ja idę się przejść od dziobu do rufy.
Musimy żyć. Żyć tak, by później nikogo nie musieć prosić o wybaczenie.
No, to do pracy, panie wiedźminie. Wy opierajcie się o burtę, ja idę się przejść od dziobu do rufy.