Rozważania o wolności

 Nie jest wolnym ten, kto nie ma panowania nad sobą. Wolność to świadomość, że zależymy tylko od siebie samych.

 Wolność nie jest luksusem dla dobrze usposobionych, wolność jest najważniejszym prawem z brudnych, tchórzliwych, nikczemnych. To oni są zawsze w większości.

 Nieposłuszeństwo jest prawdziwą podstawą wolności, posłuszni muszą być niewolnicy.

 Wolność jest jak rzeźba. Nie jest danym, który można otrzymać gotowym. Wolny człowiek wciąż musi kształtować swoją wolność, starając się, żeby ją nie utracić.

 Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, której nie powinniśmy marnować. Zawsze powinniśmy mieć odwagę, aby podjąć ryzyko i żyć pełnią życia.

 Choć wszystkie więzy pękały, zawsze była dla niego wolność – tą słodką, cuchnącą moczem wolność początku, która zdaje się obiecywać wszystko. To jest dopiero wolność! Choćby stawić czoła całemu światu, nie bacząc na żadne konsekwencje... Jednak ta wolność jest jedynie iluzją.

 Wolność nie jest byle jaką licencją, nie jest prawem do czegokolwiek. Wolność jest darem, jest obowiązkiem, jest szansą, jest wyzwaniem.

 Wolność jest czymś, czego nie można posiadać bez podziału – to jest jest niby ryba, którą należy pokroić i podzielić, aby mogła żyć. Im więcej dasz inny, tym więcej masz dla siebie.

 Wolność nie polega na tym, że możemy robić wszystko, co chcemy, ale na tym, że nie musimy robić tego, czego nie chcemy.

 Wolność nie jest cnotą, jest to wartość. Jeśli jest zrozumiana jako cnota, staje się możliwa tylko dla pewnej elity. Gdy jest traktowana jako wartość, staje się uniwersalnym prawem.