Praca nie jest czymś naturalnym. To jest wynalazek. Tak jak pułapka. To znaczy stworzone aby nas złapać, utrzymać nasze umysły gdzie indziej, obiecując niewielkie nagrody w zamian... jak kostki cukru do osła.
Pracuj tak, jakbyś miał żyć wiecznie, żyj tak, jakbyś miał umrzeć jutro.
Praca to największa, najważniejsza i najtrwalsza część naszego życia, a szczęście zależy od zadowolenia, które nam daje. Praca jest najważniejszym narzędziem kształcenia charakteru.
Kiedy ludzie mówią mi, że jestem szczęśliwiec bo tak dobrze mi idzie w pracy, odpowiadam im: 'im więcej pracuję, tym więcej mam szczęścia'.
Praca kocha myśl, a najbardziej myśl, która była już na początku czynem. Najlepsza praca to taka, która przychodzi sama. Taka, która przeróżnymi drogami wchodzi do człowieka i nie daje mu spokoju.
Praca jest najwyższą formą egzystencji człowieka. Dlatego też odcinasz człowieka od pracy, zamykasz go w sytuacji bezczynności, skazujesz go na niebyt, skazujesz na to, żeby sam sobie zadał pytanie o sens swojego jestestwa - czy to jest człowieczeństwo?
Pracuję tak ciężko, aby pracować jeszcze twardszym. Wiemy, że to nie jest zdanie, których wielu z nas chciałoby usłyszeć! Ale nie ma drogi na skróty do wielkości. Wszystko, co jest dobre, wymaga czasu, determinacji, ciężkiej pracy i poświęcenia.
Wybierz pracę, którą kochasz, a nie będziesz musiał pracować ani jednego dnia w swoim życiu.
Praca zbliża człowieka do człowieka, rozwija miłość własną, pozwala człowiekowi spojrzeć na siebie z pewnym zadowoleniem i szacunkiem
Satysfakcję z pracy dają dwa czynniki. Pierwszy to możliwość zobaczenia efektów naszej pracy. Drugi to poczucie, że nasze działanie ma sens.
