Kompulsywne objadanie się co to jest? I jak leczyć!

Żyjemy w czasach gdzie jedzenie, nie pełni tylko funkcji dostarczania nam potrzebnej energii do życia, ale jest czymś o wiele ważniejszym. Często nagradzamy się dobrym jedzeniem lub leczmy smutek w czekoladzie. Pożywienie stało się ucieczką do świata, w którym możemy regulować własne emocje poprzez objadanie się. Często wspólne posiłki łączą ludzi i przełamują bariery. Zdarza się także, że sięgamy po smakołyki po prostu z nudów. Sklepowe półki uginają się pod różnorodnością i wyborem produktów. W jednym sklepie możemy zakupić wyroby z różnych stron świata. Jedzenie w tych czasach stało się celebracją, modą stylem życiem, ważnym punktem każdego dnia. Natomiast ta obsesja na punkcie tego, co spożywamy, też ma swoją mroczną stronę i wlicza się do zaburzeń psychicznych.

Co to jest kompulsywne objadanie się?

Jest to utrata kontroli nad spożywaniem pokarmu. Pomimo braku poczucia głodu i odczuwaniu sytości nie możemy się powstrzymać i kontrolować ilości przyjmowania jedzenia w danej chwili. Potrzeba przyjmowania bywa tak silna, iż możemy w krótkim czasie zjeść absurdalną ilość pokarmu i spożywać go tak długo, aż całość nie zniknie i nie będzie w naszym zasięgu. Utrata kontroli nad spożywaniem często odbywa się w samotności i ukryciu z ogromnym poczuciem wstydu i winy. Odruch nadmiernego jedzenia pojawia się w chwili, gdy  zaczynamy czuć złość, lęk, smutek, rozczarowanie lub inne przykre uczucia. W taki sposób osoby dotknięte skrajnymi emocjami złudnie starają się poprawić sobie samopoczucie, humor lub wypełnić wewnętrzną pustkę i poczuć chwilową ulgę. Kompulsywne objadanie jest zaburzeniem psychicznym jednym z zaburzeń odżywiania.

Objawy kompulsywnego objadania 

  • Szybkie tempo przyjmowania pokarmu 
  • Brak kontroli nad spożywaniem pokarmu, zjadanie o wiele więcej niż w normalnej sytuacji
  • Objadanie się, aż do nieprzyjemnego stanu fizycznego ból brzucha, poczcie nadmiernej sytości, przejedzenie
  • Jedzenie dużych ilość pomimo nieodczuwalnego głodu
  • Odczuwanie dyskomfortu psychicznego po skończeniu napadu objadania się (wstręt do własnej osoby, poczucie winy).

W przeciwieństwie do bulimii przyjęty pokarm nie jest później oddawany na zewnątrz organizmu w postaci wymiotów czy używania środków przeczyszczających i moczopędnych.

Przyczyny kompulsywnego objadania się 

Lekarze zajmujący się zaburzeniem odżywiania wyodrębnili trzy przyczyny, które powodują u nas kompulsywne objadanie się.

Czynnik psychologiczny

Osoby nieradzące sobie z emocjami i stresem. Skrajne emocje takie jak lęk, niepokój, poczucie bezsilności, czy brak akceptacji. Przewlekły stres trudność w podejmowaniu decyzji wykształca u człowieka kompulsywne mechanizmy. Oznacza to, że jeżeli doświadczamy, takich skrajnych emocji i stresu a w naszym życiu, smaczne jedzenie, czy określone produkty pomagają nam rozładować napięcie, i dawać nam przyjemność możemy doświadczyć napadów kompulsywnego objadania się.

Czynnik biologiczny 

Uszkodzenia w mózgu ośrodka sytości i głodu. Organizm nie wysyła informacji do mózgu, że jest najedzony. Takie uszkodzenia mózgu mogą być genetyczne.

Czynniki środowiskowe 

Brak wzorców i wiedzy zdrowego żywienia, Przekarmianie lub częste poczucie głodu w dzieciństwie. Traumatyczne wydarzenia życiowe, które spowodowały ucieczkę w jedzenie.    

Skutki kompulsywnego objadania się 

Głównym i najbardziej widocznym skutkiem jest nadwaga i otyłość co może prowadzić do cukrzycy i innych przewlekłych chorób. Skutkuje również utratą własnej wartości i szacunku do własnego ciała. Osoby, które się nadmiernie objadają, mogą się wycofać, z życia społecznego i mieć potrzebę izolacji, która jest spowodowana wstydem i brakiem akceptacji spowodowanym objadaniem się.

Jak leczyć?

Najważniejszym elementem w procesie leczenia jest świadomość problemu i zaakceptować fakt, że jest to zaburzenie psychiczne. Pierwszym krokiem, jest nauka odczytywania swoich emocji i nietłumienia ich. Wyrzucanie emocji na zewnątrz daje poczucie ulgi, spełnienia oraz kontroli nad własnymi myślami i życiem. Następnym krokiem jest walka ze swoimi lękami, skupienie się na redukcji lęku i niepokoju. Warto określić co wywołuje u nas napady nadmiernego objadania się czy to jest kłótnia z partnerem, czy może stresująca sytuacja w pracy. Robić analizę zbliżającego się napadu, zadawać pytania i sobie na nie odpowiadać, dlaczego to robimy?, jaki to ma sens? Przecież za każdym razem, finalnie czujemy się gorzej niż przed napadami objadania. Oczywiście warto i powinno zasięgnąć pomocy specjalisty psychologa. Praca ze specjalistą nakierowana jest nie tylko na usunięcie objawów, ale przede wszystkim poznaniu przyczyn, które doprowadziły do kompulsywnego jedzenia. Istotna jest również pomoc dietetyka, który dobierze odpowiedni plan i przekaże odpowiednie nawyki żywieniowe.

Pamiętajmy, że każde nasze zachowanie, po którym nie czujemy się dobrze ani zdrowo wpływa na nasz stan psychiczny i jakość naszego życia. Warto nie bagatelizować nawet najmniejszych objawów, ponieważ małe destrukcyjne zachowania i nawyki  mogą się przerodzić w bardzo poważną chorobę, z która nie łatwo jest wygrać! 

 

Udostępnij: