Przemoc psychiczna posiada wiele rodzajów i odmian. Większość z nich jest zwalczana i duża część osób nie przechodzi obok tego obojętnie. W niektórych jednak sytuacjach ludzie ignorują przemoc psychiczną, która jest usprawiedliwiana dobrym celem i chęcią pomocy drugiemu. Tematem jest umoralnianie. Widzą to, jako bohaterskie działanie. Na czym jednak dokładnie polega ten rodzaj przemocy psychicznej?
- Umoralnianie jako przemoc psychiczna
- Jaka jest różnica między edukacją a umoralnianiem?
- Jak działają osoby, które umoralniają?
Umoralnianie jako przemoc psychiczna
Niektóre osoby wykorzystują swoją pozycję lub siłę, aby narzucić drugiej osobie swoje zasady i moralne poglądy. Uważają, że tylko one są prawidłowe i każdy powinien nimi podążać. Osoby te traktują siebie jako kogoś lepszego, dlatego oczekują od innych dopasowania się.
Swoje moralne zasady nie wprowadzają jednak poprzez autorytet czy przekonanie, a jedynie strach i obawę. Dzięki temu natomiast mogą przejąć władzę i kontrolę nad drugim człowiekiem, co następnie pozwoli im narzucać inne swoje przekonania i podporządkują pod siebie otoczenie.
Umoralnianie sprawia, że druga osoba czuje się gorsza. Jej poczucie własnej wartości drastycznie spada i zaczyna żyć w przekonaniu, że nie zasługuje na to, co ją otacza. Taka osoba czuje się naznaczona przez kogoś, kto stara się to wykorzystać do własnych celów. Stara się zatem posługiwać moralnymi zasadami drugiej osoby, aby nie narazić się na karę.
Jaka jest różnica między edukacją a umoralnianiem?
Każdy posiada swój własny zbiór tego, co dobre i złe. Wszyscy mamy własne zasady i przekonania, za którymi podążamy i którymi się posługujemy. Edukacja daje jednak drugiemu człowiekowi wybór. Przedstawienie swoich moralnych zasad pozwala na ich wdrożenie do życia drugiej osoby lub też nie. Umoralnianie natomiast jest narzucaniem na kogoś swoich moralnych zasad i zmuszaniem do ich przyjęcia. Odrzucenie ich jest jednoznaczne z wykluczeniem i potraktowaniem kogoś jako osobę gorszą i nic niewartą.
Przykłady umoralniania można znaleźć na każdym kroku – wśród rodziców, nauczycieli, pracodawców, religijnych środowisk, znajomych i wielu innych.
Jak działają osoby, które umoralniają?
Przede wszystkim wysługują się swoim statusem w grupie. Czują przyzwolenie na umniejszanie i ośmieszanie drugiej osoby w oczach innych. Wszystko po to, aby upewnić się, że następnym razem postąpi według narzuconych moralnych zasad.
Takie osoby bardzo często wypytują swoją ofiarę. Przeprowadzają „wywiad”, który ma im pokazać, czy dana osoba postępuje „poprawnie”. Doskonale wiedzą, o co i jak mają się pytać, aby mimo wszystko znaleźć coś, co im się nie spodoba.
Bardzo typowym działaniem jest też selektywne słuchanie, przeinaczanie oraz interpretowanie tego, co ofiara im mówi. Osoby, które umoralniają, uważają, że mają prawo do przekręcania wypowiedzi na swoją korzyść. Dopisują różne historie do jednej wypowiedzi, aby dopasować sytuację do swojej narracji.
Umoralnianie jest tak samo szkodliwe, jak inne rodzaje przemocy psychicznej. To wszystko sprawia, że ofiara czuje się gorsza i nic niewarta.
