Niska samoocena negatywnie wpływa na stan naszej psychiki i relacje międzyludzkie. Towarzyszą jej negatywne emocje. Możemy odczuwać smutek, wstyd, dyskomfort. Dochodzi to tego nadmierna samokrytyka, uczucie beznadziejności, brak motywacji, uczucie bezwartościowości.
Na samoocenę składa się także poczucie wartości i obraz siebie. Samoocena jest jednym z ważniejszych wyznaczników osobowości. Jest to wyobrażenie o nas samych.
Od niskiej lub wysokiej samooceny zależy, w jaki sposób podejdziemy do zadań życiowych. Postawa wobec własnej osoby manifestuje się w zachowaniu.
Podwyższenie poziomu samooceny wpływa na poprawę jakości życia. Osoby z wysoką samooceną są cenione przez otoczenie, uważane za kompetentne. Realizują swoje marzenia, dążą do wyznaczonych celów.
Skrajnie niski poziom samooceny może prowadzić do rozwoju stanów depresyjnych. Wyzwala zachowania destrukcyjne, ograniczające oraz autoagresyjne. Niska samoocena może blokować, demotywować, jest przeszkodą w realizacji marzeń i pragnień. Osoby takie są często uległe, rezygnują ze swoich potrzeb. Pozwalają się wykorzystywać. Frustracja z tym związana może przejawiać się poprzez agresję, arogancję czy zarozumiałość. Często osoby z zaniżoną samooceną stosują strategię samoutrudniania, która chroni ich przed złym samopoczuciem po odniesieniu porażki.
Podłoże kształtowania niskiej samooceny
Samoocena oparta jest na porównaniach społecznych, bilansie naszych porażek i sukcesów, komunikatach i wpływie otoczenia, bliskich.
Niska samoocena może mieć podłoże w dzieciństwie. Dziecko może być pod wpływem nieobiektywnych, krytycznych komunikatów, które utrwala w swojej psychice.
Innym podłożem rozwoju niskiej samooceny może być brak autoanalizy i niedocenianie swoich zalet, mocnych stron.
Powodem może też być stawianie zbyt wysokich oczekiwać wobec siebie.
Jak wpłynąć na wzrost poziomu samooceny?
Istotnym elementem jest umiejętność pełnej akceptacji siebie. Pokochanie siebie, traktowanie się jako swojego przyjaciela. Nie da się prawdziwie rozwinąć i utrzymać zdrowej samooceny, jeśli nie żywi się fundamentalnego szacunku do siebie samego. Należy dbać o swoje potrzeby, troszczyć się o siebie. Ważnym elementem jest pracowanie nad asertywnością. Trzeba pamiętać też, aby cele i marzenia były wyznaczane zgodnie ze sobą. Pomocna będzie integralność osobista. Należy podążać za swoim przekonaniami, wartościami. Ważny jest również rozwój duchowy. Nie zapominajmy o docenianiu swoich mocnych stron i osiąganych sukcesów. Pomocne może okazać się mówienie i myślenie o sobie w pozytywny sposób. Powtarzane komunikaty mogą mieć dobre wibracje i inicjować energię. Pamiętajmy o przyjmowaniu komplementów.
MP
