Nasza natura ma taką cechę, którą można określić i wadą, i zaletą. Chodzi oczywiście o porównywanie się z innymi. Nie ma w tym nic złego jeśli chcemy się poprawić oraz zniwelować swoje złe nawyki, ale czy szukanie wzorca moralnego wśród ludzi jest dobre?
- Podejście do sprawy
- Zalety porównywania się z innymi
- Wady porównywania się z innymi
- Kto zatem powinien być wzorem?
Podejście do sprawy
Wszyscy jesteśmy ludźmi i tak samo popełniamy wiele błędów – nikt nie jest idealny. W związku z tym, może się nam wydawać, iż szukanie wzoru do naśladowania spośród ludzi, nie należy do najlepszych pomysłów. To wszystko nie jest jednak takie proste. Zdolność oddzielania wad od zalet może nam pomóc w odnalezieniu złotego środka, lecz czy wciąż będzie to najlepsze rozwiązanie? Kto powinien być w takim razie wzorem?
Zalety porównywania się z innymi
Zaletą poszukiwania naszego, indywidualnego wzoru, może być zauważenie naszych, złych nawyków, jakie zamierzamy za wszelką cenę wyeliminować z osobistej egzystencji. Nie muszą być to ciężkie wady, gdyż wystarczy zwykłe nie obgryzanie paznokci.
Któż nie patrzy na ubiór? – każdy spogląda. Właśnie tutaj znajdujemy kolejną z zalet, czyli szykowny, piękny styl w ubieraniu się. Wzorując się na kimś w tej kwestii, możemy zapewnić sobie: prestiż, status, pracę bądź odpowiednią pozycję.
Zalet jest oczywiście dużo więcej, aczkolwiek przejdźmy na drugą stronę medalu, ponieważ znajdziemy tam więcej rzeczy.
Wady porównywania się z innymi
Okazuje się, że porównywanie się do innych może mieć dużo więcej negatywnych skutków, aniżeli pozytywnych. Zwróćmy chociażby uwagę na perfekcjonizm, który towarzyszy nam coraz bardziej. Nie ma co ukrywać, iż rozwinął się on pod wpływem Social Mediów – gwiazdy, celebryci, itp.
Kolejnym, złym efektem porównywania się z innymi jest depresja i obniżenie własnej wartości. Jest to możliwe, szczególnie kiedy przeglądamy takie portale jak: Instagram, Facebook czy YouTube. Wszędzie tam jesteśmy w wstanie zauważyć szczęśliwych, wysportowanych i zakochanych w sobie ludzi – najgorsze, że to tylko i wyłącznie odgrywanie kogoś innego; czyste kreowanie wizerunku. Wszystko to idealnie pokazuje, że niestety, ale jesteśmy podatni na kogoś, kto wcale nie należy do idealnych osób – nie ma takich ludzi!
Kto zatem powinien być wzorem?
Dobieranie sobie idola, mentora, wzoru jest tylko i wyłącznie nasza indywidualną sprawą. Jedyna rada jaką można dać to taka, że nie powinniśmy ulegać złudzeniom. Jeśli dostrzeżemy, iż wszyscy mamy jakieś wady, będziemy po prostu lepsi – wobec siebie w szczególności.
autor: Bartłomiej Jabłoński
