Perfekcjonizm a w zasadzie jego przejawy, zaczynają osiągać apogeum i ciężko wskazać gdzie się to dalej potoczy. Wciąż jesteśmy skupieni na tym, iż należy być doskonałym, idealnym, pełnym blasku i wdzięku. Rzeczywistość okazuje się jednak brutalna, gdyż nie jest to możliwe, aby stawać się jednostką idealną – doskonałą. Warto właśnie przy tym zwrócić uwagę na naprawianie naszych wad, które chociaż nas męczą, mogą się okazać nie aż tak duże jak nam się wydaje.
Jak to jest z tymi wadami
Jesteśmy tylko ludźmi i posiadamy szereg zalet jak i wad. Właśnie tak zostaliśmy stworzeni, a nawet najlepsze istoty posiadały defekty charakteru, z którymi nie zamierzały się nawet mierzyć. Istnienie człowieka bez wad jest zwyczajnie niemożliwe, ponieważ żyjemy wśród innych – od nich zależy co będzie negatywem, a co zostanie pozytywem. To niemożliwe zatem, aby ktoś był idealny.
Czy warto naprawiać wady?
Wady, szczególnie te rażące innych, warto naprawiać, gdyż może nam to pomóc rozwiązać wiele drażliwych spraw, jakie są, np. w naszej, najbliższej rodzinie czy w związku. Trzeba mimo to pamiętać, że w każdej czynności lub wyborze należy być w zgodzie z samym sobą. Na siłę oraz poprzez przymus nie da się osiągnąć nic, a nawet jeśli coś się uda, to tak czy siak będzie to niewiele warte – zniszczy człowieka od wewnątrz.
Owszem, nikt nie mówi o tym, iż trzeba żyć ze swoimi wadami i zostawić je w spokoju. Chodzi bardziej o to, że przy wszystkim powinniśmy zawsze słuchać siebie – niezależnie od środowiska, w którym aktualnie się znajdujemy.
Przebieg rekonwalescencji
Naprawianie wad nie było, nie jest i nigdy nie stanie się proste. Zawsze jest to żmudny oraz skomplikowany proces, ponieważ czasami jesteśmy nastawieni na naprawę czegoś, co nam nie przeszkadza. Należy mimo wszystko walczyć o lepsze jutro – dla relacji też. Gdy pokażemy samym sobie, że potrafimy pokonać słabości, to wszelkie konkluzje o terapiach odejdą w niepamięć.
autor: Bartłomiej Jabłoński
