Dosłownie w każdej sytuacji z naszego życiu mogliśmy ulec rozczarowaniu. Już od najmłodszych lat jesteśmy przygotowywani do tego, aby zmierzyć się z tą trudną emocją. Najgorsze jest też to, iż spotkać może nas ona nawet w takich delikatnych sprawach, jakimi są uczucia bądź związek.
O rozczarowaniu
Samo rozczarowanie jest takim stanem, w którym możemy trwać nawet latami. Następuje przeważnie wtedy, kiedy na coś się mocno nastawimy, a to przechodzi nam koło nosa albo zostaje na zawsze niespełnione, np. uczucie. Ponadto, rozczarowani możemy być naszymi ocenami, efektami pracy, sposobem działania czy nawet własną rodziną. Prawdopodobnie nieraz przeżyliśmy ogromny zawód, gdy najlepszy przyjaciel lub przyjaciółka nas zdradzili. Widać zatem, że rozczarowanie ma wiele postaci.
Czy da się uniknąć rozczarowania?
Niestety, ale odpowiedź brzmi: nie. Zawsze zanim czegoś się nauczymy, musimy tego doświadczyć i też nie od nas zależy, jaką to przybierze formę – słabszą czy mocniejszą. To niemożliwe, aby od najmłodszych lat rodzice nauczyli dziecka jak uniknąć rozczarowania, ono samo musi to przeżyć i doświadczyć, wtedy się nauczy, ale nigdy nie wpoi mu się tego w teorii. Złe emocje mają to do siebie, że nie da się przed nimi obronić od razu; praktyka to podstawa.
Czasami nawet po jednym rozczarowaniu, można ulec temu ponownie, ponieważ życie nie jest czarnobiałe i jednostajne.
Neutralizacja rozczarowania
Sam ból z powodu rozczarowania przejdzie z czasem i być może nie powróci, ale powinno być to dla nas lekcją na przyszłość. Tylko dzięki temu – niestety – możemy wyciągnąć wnioski. W ten sposób staniemy się bardziej odporni na kolejne rozczarowania lub całkowicie ich unikniemy; wszystko zależy od nas i nie obejdzie się to bez przykrych doświadczeń. Warto mimo to patrzeć optymistycznie na rzeczywistość, gdyż ,,życie toczy się dalej”
