Rodzice wywierają ogromny wpływ na całe życie dziecka, kształtują jego charakter i osobowość. Są dla niego najważniejszymi osobami, zapewniają poczucie bezpieczeństwa, opiekę i miłość. Zdarza się jednak, że miłość rodziców do dzieci nie zawsze jest bezwarunkowa…. A to sprawia, że dorosłe dzieci noszą na swoich barkach przygniatający ciężar…
Wpływ rodziców na życie dziecka jest nieoceniony
Prawidłowa relacja z rodzicami pozytywnie wpływa na rozwój emocjonalny dziecka, budowanie jego tożsamości, samoakceptację, poczucie własnej wartości, a także tworzenie związków z innymi. Rodzice są wzorem, który ich dzieci będą naśladować, kształtują ich charakter i osobowość, uczą i wychowują. Ich wpływ na życie dziecka jest nieoceniony.
Toksyczna zależność między rodzicami a dzieckiem
Bywa, że miłość rodziców jest okazywana tylko i wyłącznie przy spełnieniu przez dziecko jakiś warunków.
Zdarza się, że rodzice wymagają od dziecka zbyt wiele, nie doceniają jego starań, chwalą za osiągnięcia, nie za wysiłki.
Nadmiernie je kontrolują i chcą mieć wpływ na wszystko. Myślą, że robią to żeby je chronić, jednak często je w ten sposób je blokują.
Czasem przez to nieświadomie przenoszą własne lęki na dzieci. To sprawia, że zamiast motywować i wspierać, powstrzymują je przed działaniem i podejmowaniem różnych aktywności.
To wszystko tworzy toksyczną zależność, która sprawia, że dziecko wzrasta w poczuciu, że jest niekochane, nieakceptowane, odrzucone…
Przez to dorosłe dzieci noszą na swoich barkach przygniatający ciężar i trudno im pogodzić się z przeszłością.
To wpływa na całe ich życie…
Rodzice mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, że ich zachowanie i sposób wychowania wyniszczają dzieci pod względem emocjonalnym i psychicznym. Niestety wszystko to może mieć negatywny wpływ na całe ich późniejsze życie.
Dorosłe dzieci czują się niepewne siebie, uważają, że są niegodne uwagi i zainteresowania innych. Przez całe życie krytykowani i oceniani, są przekonani, że nie zasługują na nic dobrego.
Umniejszają swoje osiągnięcia i sukcesy, mają niską samoocenę i poczucie własnej wartości.
Brakuje im wiary we własne możliwości, są wobec siebie nadmiernie krytyczni i zbyt surowo się oceniają.
Takie zachowania w efekcie mogą obniżać ich motywację i chęć do podejmowania wyzwań. Uczą się bezradności, stają się coraz bardziej zależni i niesamodzielni.
Nie potrafią zaufać innym i się na nich otworzyć. Z tego powodu mają problemy z nawiązywaniem relacji.
Nie potrafią stawiać granic, ani być asertywni. Mogą też nadmiernie poświęcać się dla innych i dawać im wykorzystywać.
