W świecie roślin i zwierząt mimikra to zjawisko, które pełni charakter obronny. Polega na upodabnianiu się gatunków do otoczenia lub innych groźnych istot. Z kolei mimikra u ludzi to imitowanie cudzych zachowań. Dowiedz się, kiedy i dlaczego naśladujemy innych.
- Mimikra w świecie roślin i zwierząt
- Mimikra u ludzi- na czym polega to zjawisko?
- Skąd się bierze to zjawisko?
- Mimikra a relacje z innymi
- Jakie korzyści płyną ze stosowania mimikry?
Mimikra w świecie roślin i zwierząt
Mimikra to zjawisko, które wytworzyło się na drodze ewolucji i występuje w świecie fauny i flory. U zwierząt to upodabnianie się jednego gatunku do innego, w celu ochrony przed drapieżnikami. Tak postępują ośmiornice, które potrafią naśladować barwy, kształt i zachowanie flądry czy węży morskich, a także kukułki, które jako pisklęta starają się pozostać nierozpoznana przez przybranych rodziców.
Natomiast w świecie roślin oznacza to ich upodabnianie się do otoczenia- chwasty często upodabniają się do roślin uprawnych. Naśladownictwo zwiększa szansę na przetrwanie gatunku i lepszą ochronę przed drapieżnikami. Dlaczego mimikrę stosują ludzie?
Mimikra u ludzi- na czym polega to zjawisko?
Mimikra stosowana jest także przez ludzi. To mimowolna i automatyczna skłonność do upodabniania się do osób, z którymi człowiek wchodzi w różnego rodzaju interakcje społeczne i związki.
Inaczej nazywana jest efektem kameleona i polega na naśladowanie i imitowaniu innych. Może dotyczyć mimiki, gestów, sposobu mówienia, poruszania się, a także zachowań, czy przekonań.
Skąd się bierze to zjawisko?
Naukowcy uważają, że już niemowlęta w kilka godzin po przyjściu na świat, ujawniają zdolności naśladowcze, m.in. zarażają się płaczem od innych dzieci. W związku z tym mimikra może wynikać ze zdolności wrodzonych, prostych połączeń czuciowo- ruchowych w mózgu. Opowiadają za nią neurony lustrzane. Są one zaangażowane w wykonywanie prostych ruchów, które z kolei mogą być wzbudzane podczas obserwowania innej osoby je wykonującej.
Mimikra a relacje z innymi
Osoby, które często kopiują cudze zachowania, odbierane są jako bardziej otwarte, towarzyskie, empatyczne i prospołeczne. Z kolei interakcja z nienaśladującymi osobami może być trudniejsza. Wzbudzają podejrzliwość, dyskomfort i poczucie, że coś jest nie tak. Brak mimikry w relacji może być odbierany, jako sygnał odtrącenia i przez to wywoływać napięcie i stres. Oznacza to, ze ten mechanizm jest wręcz niezbędny w tworzeniu prawidłowych relacji i związków z ludźmi.
Jakie korzyści płyną ze stosowania mimikry?
Mechanizm mimikry u ludzi wiąże się dokładnie z tymi samymi potrzebami, które występują w świecie zwierząt i roślin: przede wszystkim zapewnieniem bezpieczeństwa.
Dzięki stosowaniu mimikry naśladowca może sugerować naśladowanemu, że jest niczym jego odbicie lustrzane. Przez to, że taka osoba wydaje się do niego podobna, obdarzana jest większą sympatią, zaufaniem i chętniej się jej pomaga lub wyświadcza przysługi.
Według psychologów naśladownictwo to „spoiwo społeczne”, które zbliża do siebie ludzi. Mimikra przynosi też inne korzyści. Należą do nich tworzenie głębszych i bardziej satysfakcjonujących relacji i związków, wzbudzanie poczucia bliskości i zaufania między ludźmi.
