Tadeusz Różewicz to polski poeta, który na stałe zapisze się na kratach literatury. Odniósł sukces nie tylko w kraju, ale również poza jego granicami. Co wiadomo na temat życiorysu, twórczości literackiej i życia prywatnego artysty?
Tadeusz Różewicz: życiorys
Z dostępnych źródeł wiadomo, że poeta urodził się 9 października 1921 roku. Przyszedł na świat w Radomsku, gdzie jego rodzina przeprowadziła się po I wojnie światowej. Co ciekawe, miłość do literatury rozbudził w nim starszy brat, z którym czytał utwory i czasopisma. Co więcej, bracia razem studiowali literaturę i tworzyli pierwsze teksty.
Przed wybuchem II wojny światowej starał się dostać do liceum i szkoły marynarskiej, lecz wydarzenia w kraju pokrzyżowały mu plany. Na przestrzeni kolejnych lat pracował jako goniec, pracownik magistracki oraz stolarz. W trakcie wojny walczył z bronią w ręku, lecz nie porzucił pisarstwa.
Po wojnie zamieszkał w Częstochowie, a następnie w Krakowie. Z żoną Wiesławą doczekał się dwóch synów. Zmarł 24 kwietnia 2014 roku we Wrocławiu, gdzie zamieszkał przed śmiercią.
Tadeusz Różewicz: twórczość literacka
Różewicz nie bez powodu jest uznawany za jednego z najczęściej tłumaczonych autorów z Polski. W trakcie wojny zyskał ogromne uznanie wśród partyzantów. Za jego debiut uznaje się tomik Echa leśne. W latach kolejnych między innymi wydał Kartotekę – pierwszy polski przykład polskiego teatru absurdu, zbiory opowiadań, wierszy i poematów, a także dramaty. Oprócz tego, był współautorem scenariuszy
Różewicz był również jednym z największych faworytów do zdobycia Nagrody Nobla, choć ostatecznie nigdy jej nie otrzymał. Jednakże, na jego koncie znalazło się wiele innych wyróżnień i odznaczeń.
Tadeusz Różewicz: cytaty
- Zaraz zrobimy kawę. Wprawdzie nie mam kawy, filiżanek i pieniędzy, ale od
czego jest nadrealizm, metafizyka, poetyka snów.
- Szukamy ciepła nawet w kubku z gorącą herbatą, w zaparowanych oknach, bo tak bardzo tęsknimy za ciepłą duszą...
- Długo wędrowałem, zanim doszedłem do siebie.
- Pięknych rzeczy nie trzeba dotykać.
- Może wejdziesz do łóżka. Porozmawiamy.
- Leżałem w ubraniu na łóżku i myślałem o tym, że stoją tu różne meble, leżą książki, wiszą obrazy, ale to wszystko nie ma sensu. Ja też tu leżę i tez nie mam sensu.
źródło zdjęcia: wikipedia.pl
