Jan Englert to jeden z najlepszych i najbardziej cenionych aktorów w Polsce. Na przestrzeni lat zdobył uznanie nie tylko widowni, ale także krytyków. Co wiadomo na temat jego kariery zawodowej, życiorysu oraz życia prywatnego?
Jan Englert: życiorys
Z dostępnych źródeł można dowiedzieć się, że Jan Englert urodził się 11 maja 1943 roku. Wiadomo także, że pochodzi z Warszawy, gdzie także odrastał i ukończył szkołę. Następnie, zdecydował się na studia aktorskie na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Sam w jednym z wywiadów zdradził, że swoją przyszłość pokierował w tym kierunku, ze względu na debiut przed kamerą w wieku nastoletnim.
W latach późniejszych, Englert został profesorem Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicz. Ponadto, pełnił w niej rolę dziekana i rektora.
Bratem aktora i reżysera jest Maciej Englert, który także powiązał swoją karierę z branżą aktorską. Jego pierwszą żoną była aktorka Beata Sołtysik, z którą ma troje dzieci: syna Tomasza oraz córki Katarzynę i Małgorzatę. Natomiast z drugą partnerką życiową – Beatą Ścibakówną doczekał się córki Heleny.
Jan Englert: kariera
Filmografia i spis ról teatralnych Englerta robi ogromne wrażenie. Na przestrzeni lat aktor współpracował z wieloma teatrami. Co więcej, pełni funkcję dyrektora artystycznego Teatru Narodowego w Warszawie. Miał okazję współpracować z najlepszymi reżyserami, aktorami oraz scenarzystami.
Na liście najlepszych filmów, w których zagrał Jan Englert niewątpliwie powinny znaleźć się: Kolumowie, Killer, Killer-ów 2-óch, Katyń, Noce i dnie oraz Bogowie. Oprócz tego, na swoim koncie ma role w serialach Matki, żony i kochanki, Dom, Sława i chwała, Oficerowie, Sprawiedliwi i Diagnoza.
Jan Englert: cytaty
- Aktor coraz częściej jest dziś błaznem niż prorokiem. Próbuję bronić tego, co w tym zawodzie jest najwspanialsze – możliwości wpływania chociaż przez chwilę na innych, ich dusze, myśli, uczucia. Wolałbym panować nad publicznością, niż żeby ona panowała nade mną.
- Do historii przejść łatwiej niż z niej powrócić.
- Jestem ostatnim, który mówiłby, że czegoś nie wolno.
- Mam pełną świadomość przypadkowości. Zagrałem bardzo wiele dobrych ról, które nie zostały zauważone, a parę fatalnych albo średnich, które zostały nagrodzone i, niestety, doskonale o tym wiem. Zawsze bolało mnie to, że największe sukcesy przyniosły mi te przedsięwzięcia, które trafiały w moją psychofizyczność… W tym zawodzie nie ma sprawiedliwości, a sukcesy są nie tylko wynikiem talentu i umiejętności.
- Najważniejsze to się trzymać swojej ścieżki. Być wiernym sobie. Iść do celu. Choć nie za wszelką cenę.
- Nie można z Szekspira zrobić idioty.
źródło zdjęcia: wikipedia.pl
