Dzieci więźniami sytuacji rodzinnej – czyli o zjawisku DZIEDZICZENIA BIEDY

Środowisko, w którym się wychowujemy, przekłada się na nasz światopogląd w dorosłym życiu. Kształtuje w nas poglądy w każdej dziedzinie życia. Jedną z nich może być także podejście do finansów. Jest to tzw. dziedziczenie biedy.

Dziedziczenie biedy

Istnieje zależność między życiem w dzieciństwie w ubóstwie a późniejszym podejściem do pieniędzy.

Dziedziczenie biedy jest to proces społeczny polegający na przenoszeniu stanów biedy i niedostatku z jednej generacji na następną w okresie jej dorosłości, mogący skutkować biedą w dzieciństwie kolejnego pokolenia, które gdy dorośnie, z dużym prawdopodobieństwem nadal powielać będzie odziedziczone problemy związane z niedostatkiem.

Doświadczanie biedy w okresie dzieciństwa i młodości warunkuje często ograniczony dostęp do instytucji i zasobów, zapewniających w okresie dorosłości właściwy status ekonomiczny, umożliwiający zaspokajanie potrzeb własnych i rodziny, w tym kolejnego pokolenia.

Dziedziczenie biedy określane jest jako proces społeczny. Polega ona na powielaniu wzorców. Jest efektem uwarunkowań biologicznych. Jest także rezultatem oddziaływania czynników środowiskowych.

Największym problemem, który przyczynia się do dziedziczenia biedy, są bariery mentalne i uwięzienie w trudnej rzeczywistości, z której wydawać się może, że nie ma wyjścia. Rodzice przekazują takie przekonanie swoim dzieciom, przez co te bardzo często przyjmują postawę, która uniemożliwia im dostrzeżenie alternatyw.  

Główną przyczyną dziedziczenia biedy są problemy emocjonalne.

Doświadczenie biedy i związanego z nią przewlekłego stresu w dzieciństwie może spowodować problemy związane z regulacją emocji w życiu dorosłym.

Dzieci z rodzin ubogich napotykają na swej ścieżce edukacyjnej liczne bariery: ekonomiczne, społeczne, kulturowe, psychologiczne. Stają się w pewnym sensie „więźniami” swej sytuacji rodzinnej.

Zagrożony ubóstwem lub wykluczeniem społecznym jest co czwarty młody Polak, który nie osiągnął jeszcze pełnoletności.

Powielany model życia

Dzieciństwo spędzone w warunkach niedostatku materialnego może prowadzić do zaburzonego rozwoju fizycznego i psychicznego, a tym samym odcisnąć piętno na całej przyszłości dziecka, które powiela wpojone wzorce ekonomiczne i finansowe.

Niektóre osoby powielają model życia w niedostatku. Jest to grupa osób nazywana potocznie „biedoholikami” lub „skąpcami”.

Cechuje ich tzw. ciułanie, chomikowanie i magazynowanie. Często kupują wiele rzeczy na „zapas”. Osoby takie cechuje obsesyjne oszczędzanie, niewydawanie na przyjemności i fanaberie. Osobom towarzyszy ciągłe poczucie braku bezpieczeństwa finansowego.

Udostępnij: